m44-7: września 2012

wtorek, 25 września 2012

jeszcze na długo przed Millsem czy Mauriziem był...

DJ Marek Niedźwiedzki i jego lista przebojów;

i o ile przez ostatnie 15 lat w ogóle nie śledziłem szeroko pojętego popu i okolic,

o tyle kiedy mam wolną chwilę - odpalam sobie na N'ce "W Tonacji Premium" gdzie Pan Marek

przemyca produkcje, które na szczęście nie poszły z duchem czasu.

Fanem Beatlesów ani samego McCartneya nigdy nie byłem i pewnie już nie zostanę, ALE

po tym kawałku jednak bede miał na oku jego ewentualne nowe projekty..

9,6/10

linkwood - hmm

przez zbedny hype wokol labelu firecracker i producentow na nim wydajacych niemalze

przegapilem wyjatkowa rzecz:

facet kojarzyl mi sie z wyrozumowanymi, bezpiecznymi produkcjami, ktore podejda kazdemu małolatowi

wychowanemu na kdj czy theo,a tymczasem..

facet "pokazał" ;)

byloby przemilo z jego strony gdyby rozwazyl repress bo plyta osiaga zawrotne sumy i gromadza sie nad nia

obloczki tego samego smrodku ktory towarzyszy kazdej super-duper-limitowanej kolorowej plycie spod szyldu "dup techno".

z ta jednak subtelna roznica ze zamiast pozbawionych wyobrazni nudow na tym krazku jest

kawal klubowego soulu.

9,5/10

(choc jeszcze nigdy nie sluchalem pozostalych kawalkow)

jezeli co kilka miesiecy zmieniasz wzmacniacz, wkladke czy kable bo przeszkadza ci cos w brzmieniu muzyki to nie jest plyta dla ciebie, bez urazy -

to jest skrajne lo-fi dla tych co stawiaja na szczera wypowiedz

skleconą w piwnicznym studyjku, zgraną na kasetę i wrzuconą do szuflady (na dlugie lata).

nie wszystko na tym albumie do mnie trafia, a przez to jego cena wydaje sie byc wysoką

(bo taka własnie jest)

ale..

czy 50 eur to za duzo za wycieczke do roku 1984?

moim zdaniem nie.

7/10

(gdyby "z głową" okroic material do 2x12" byloby 8,5)